Zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (https://www.mgm.gov.pl/212-nowe-wytyczne-dotyczace-wazenia-kontenerow ), od 1 lipca 2016 r. wprowadza się obowiązek obligatoryjnego podawania przez załadowcę kontenera eksportowanego/zamykanego na terenie danego państwa-strony konwencji, zweryfikowanej masy kontenera (VGM) do przedsiębiorcy żeglugowego lub przedstawiciela terminala kontenerowego. Podanie wagi kontenera z odpowiednim wyprzedzeniem jest warunkiem przyjęcia kontenera do załadunku w relacji eksportowej.

Określenie VGM ma być zweryfikowane przez załadowcę, który ma zostać wskazany na konosamencie lub innym morskim dokumencie przewozowym (papierowym lub elektronicznym) lub przez osobę, w imieniu której zawarto umowę przewozu i występującą jako podmiot. Co ważne, nadawca kontenera pozostaje odpowiedzialny za weryfikację VGM  nawet wtedy, gdy ze względu na złożoność całej usługi spedycyjnej nie ma on bezpośredniego ani fizycznego wpływu na kontrolę nad ważeniem kontenerów. W tej sytuacji nadawca powinien dołożyć wszelkich starań, aby waga została sprawdzona zgodnie z międzynarodowymi standardami. Jednocześnie nałożono na przewoźników i terminale portowe zobowiązanie do uwzględnienia zweryfikowanej wagi kontenerów i odmowy załadunku w przypadkach, gdy waga kontenera nie została zweryfikowana. Ma to na celu umożliwienie operatorowi statku m.in. wcześniejsze przygotowanie planu sztauerskiego. Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami Konwencji SOLAS, podanie VGM przez załadowcę powinno nastąpić przez pomiar wagi kontenera za pomocą jednej z dwóch metod:

1)     Metoda 1 – pomiaru zamkniętego kontenera po jego załadowaniu dokonuje się przy użyciu certyfikowanego i skalibrowanego sprzętu;

2)     Metoda 2 – pomiaru dokonuje się przez ważenie poszczególnych towarów/ładunku (włączając wagę palet, materiału sztauerskiego, innych opakowań lub materiałów zabezpieczających towar/ładunek) oraz dodanie masy tary kontenera.

Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej jako organ odpowiedzialny za zatwierdzenie stosowania metody 2, wskazał dyrektorów urzędów morskich określając ich właściwość na terenie Polski przez odwołanie do art. 17 ustawy.